Geloof jij in het hiernamaals?
In meer tussen hemel en aard
Of heeft in jouw beleving
Het leven een kop en staart?

Ik heb het nooit geweten
Nooit zeker willen zijn
Van iets, of niets of iemand
Ik hield het liever klein

Een overzichtelijk leven
Een huis, een baan, een man
Een stel gezonde kinderen
Genieten, zo veel je kan

Maar dan valt het in duigen
Lijkt geluk niet te bestaan
En lijkt mijn hele wezen
Heel even stil te staan

Ik worstel, vecht en wankel
Probeer er voor te gaan
En weer is er die vraag
Wat is de zin van ons bestaan?

Vannacht zag ik mijn kind
De omarming voelde zo fijn
Hij zei: ‘Het komt wel goed mam,
het moest gewoon zo zijn.’

Hij heeft zijn weg gevonden
Zijn geest is trots en sterk
En ik mocht hem ontmoeten
Tijdens zijn nieuwe levenswerk

Dus, ja, ik geloof in het hiernamaals
Ik heb bewijs ontvangen
De angst om te leven en sterven
Houdt mij niet meer gevangen