Sinds een paar maanden heb ik meer vrije tijd dan ooit. En als je ‘ooit’ specificeert, dan kom je uit op zo’n 45 jaar. Zo lang werk ik namelijk al minstens 32 uur per week. Tot afgelopen voorjaar.

Het is niet zo dat ik geen werk kan krijgen. De potentiële opdrachten komen dagelijks voorbij en recruiters weten me goed te vinden. Het is mijn eigen keus om minder te werken. Alsnog heb ik drie opdrachtgevers en twee lopende opleidingen, maar qua uren per week is het rustiger dan ooit.

Je zou kunnen zeggen: ‘Heerlijk meid, geniet ervan!’ En dat zeg ik ook tegen mezelf.

Toch is het nog niet zo gemakkelijk om:

📍Jezelf te motiveren om überhaupt iets te doen, zonder de werkstructuur
📍Niet elke dag met een wijntje op een terras te zitten en alcoholist te worden
📍Uit te vinden wie je bent in plaats van wat je doet
📍Erachter te komen waar je buiten het werk om van geniet qua activiteiten
📍Zonder schuldgevoel iets te doen dat niet meteen productief is
📍Te leven met een partner die toevallig in een fase zit dat ie harder werkt dan ooit 🙃🙂

Het gaat me steeds beter af. En ik krijg nog wat bonussen erbij waar ik niet op had gerekend:

📍Ik slaap beter en langer
📍Ik besteed meer tijd aan mijn uiterlijk en zie er (vind ik dan hè) beter uit
📍Ik voel me energieker
📍Ik heb veel minder behoefte aan wijn (geen he he, het is 5 uur, ik heb het verdiend, drankjes meer)
📍Ik eet gezonder, want meer tijd voor boodschappen en minder behoefte aan stressgerelateerd comfortfood
📍Ik heb een gezond gewicht en het kost me geen moeite om dat te behouden, goed voor mijn zelfvertrouwen
📍Ik vind het leuk om te bewegen (nooooooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen)

Kortom, er is leven naast het werk. En dat leven bevalt mij uitstekend!

Wat is jouw sweetspot qua aantal werkuren per week?